bügü

• ermiş, bilgi sahibi, hikmet sahibi, tabiatüstü kuvvete havi anlamlarına gelir, kadim uygur metinlerinde geçen bir sözcüktür ve tarih içinde pek çok kelimeye annelik yapmıştır.
  
  (bkz: büyü)
• eski dilde (bkz: büyü)
• "bük" kökünden gelen bilge, filozof, hakim anlamındaki sözcük. "bükü" formu da bulunmaktadır: #155715168
  
  bügü: bilgin, akıllı, hakim, bükü.
  bükü: bilgin, akıllı, hakim, bügü.
  bügri: büğrü, eğri büğrü.
  büke: ejderha, büyük yılan. / yelbüke #159051810
  büklünmek: kıvrılmak.
  büktır: dağlardaki çukur ve sert yerler; dağların inişli çıkışlı yerleri. (büklüm)
  bükülmek: bükülmek.
  bükün: kör bağırsak. (büklüm)
  büküşmek: bükmekte yardımlaşmak.
  divanu lügati't türk
  
  "negü ter eşitgil ay bilge bügü, biliglig sözi bolsa aş teg yegü"
  (bilge bügü ne der, işit; bilgilinin sözü yemek gibi yenilmelidir.)
  kutadgu bilig
  
  "idi me batığ hendese sakışı, anın tezginür kör hakimler başı"
  (hendese hesabı çok derin bir hesaptır; bu hesap hakimlerin başını döndürür.)
  kutadgu bilig
  (bkz: hendese)
  
  tezginür/döndürür: #159203824