bay yalnız

• bay yalnız, çevresinde hiç insan bulunmayan kimse tarafından tanınmayan bir adamcıktır. annesi bile yoktur. havadan bir ışık hüzmesi ile süzülerek inmiş saçma sapan bir adamdır. bay yalnız ismi kendisine tarafımdan konulmuştur fakat ben de tanımamaktayım kendisini. hakkında bildiğim herşey beynimdeki beklenmedik bir elektrik atlaması veya yanlış dizilmiş bir dizi protein sayesindedir. yemek yemeyi, yürümeyi hep kendi kendine öğrenmiştir bay yalnız. arasıra kendi kendine böbürlenir, "ne iyi akıl etmişim de bunların üzerinde yürürken bunlarla da yemek yiyorum, aklımla bin yaşayayım kendimi seviyorum" diye düşünür elleri ve bacakları için.
  bay yalnız o ışık hüzmesi içinde dünyanın sadece kendisi tarafından ayak basılmış yerine üryan bir şekilde inmemişti. iki şey vardı yanında. biri sıkıca sarılıp sarmalandığı, hava soğuduğunda sarıldığı bir bez parçasıydı. yaşı ilerlediğinde bu bezi beline dolamaya başladı. utanıyordu sanki. zaten bez parçasını beline dolamadığı zamanlarda koşarken bacaklarına çarpıyordu pipisi. "keşke hep dik dursa" diye düşünüyordu bazen. bu düz beyaz bezin bir köşesinde "mudo concept" yazıyordu. elbette ki bay yalnız bunu okuyamıyor ve ne olduğunu bilmiyordu ancak her yere mükemmel bir şekilde "mudo concept" yazabiliyordu. bazen hiçbir şeyle uğraşmıyorken kendisini bu bez parçasını okşarken buluyordu.
  indiği gün yanında gelen bir diğer şey ise küçük bir ayna idi. aynada gördüğünün kendisi olduğunu çok iyi biliyordu. sürekli kendini seyreder dururdu bu aynada bay yalnız. tek kaşını kaldırdığı zaman hayran olurdu kendisine. kendini en çirkin bulduğu anlar ise yemek yediği anlardı. yemek yerken tek kaşını kaldırmayı ise akıl edememişti. bi on yıl daha yaşasa akıl edebilirdi belki ama ömrü yetmemişti. dedim ya, saçma sapan bir adamdı bay yalnız.
  keşke tam onu düşüneceğim sırada telefonum çalsaydı ya da ne bileyim, dilimi ısırsaydım da hiç düşünmeseydim onu. öldüğünü de bilmezdim böylece.
• (bkz: yalnız insan)
• (bkz: bay yanli$)
• ... (bkz: gods lonely man)