• the libertines... 2.albüm... 5.parça...

    ne düşündüğünü söylememek kibarlıktan mıdır, acımasızlıktan mıdır? sonra o kişiyi incitmemek için yalan söylemek ne kadar haklı gösterilebilir? ve aslında daha pek çok zor soru... herşey bir yana introsunu ilk duyduğum andan beri aşığım bu parçaya ve "i no longer hear the music" sözünü çok acıtıcı buluyorum* [ayrıca bknz: there is a light that never goes out]

    is it cruel or kind
    not to speak my mind
    and to lie to you
    rather than hurt you
    well, i'll confess all of my sins
    after several large gins
    but still i'll hide from you
    and hide what's inside from you

    and alarm bells ring
    when you say your heart still sings
    when you're with me
    oh won't you please forgive me

    i no longer hear the music
    oh no no no no no

    and all the memories of the pubs
    and the clubs and the drugs and the tubs
    we shared together
    will stay with me forever

    but all the highs and the lows
    and the tos and the fros
    they left me dizzy
    oh won't you please forgive me

    but i no longer hear the music
    oh no no no no no

    well i no longer hear the music when the lights go out
    love goes cold in the shades of doubt
    the strange face in my mind is all too clear
    music when the lights come on
    the girl i thought i knew has gone
    and with her my heart it disappeared

    i no longer hear the music
    oh no no no no no

    and all the memories of the fights and nights
    under blue lights and all the kites
    we flew together
    love thought they'll fly forever

    but all the highs and the lows
    and the tos and the fros
    they left me dizzy
    oh won't you please forgive me

    but i no longer hear the music
    oh no no no no no

    music when the lights go out
    love goes cold in the shades of doubt
    the strange face in my mind is all too clear

    music when the lights come on
    the girl i thought i knew has gone
    and with her my heart it disappeared

    but i no longer hear the music
    oh no no no no no
    and i no longer hear the music
  • the libertines'in en iyi üç işinden biri. başından itibaren insanın aklına takılan bir melodisi var(benim rüyama bile girdi).
    neticede üstadlar hoş aksanlarıyla bu muhteşem eseri icra ederken dinleyici mestten meste koşuyor, arada bir müziğin hızlandığı bölümler giriyor ve siz dinlenmeye fırsat buluyorsunuz. böyle de tuhaf bir şarkı.
  • çok güzel bi akusik versiyonu vardır bu sarkının yaylılar eşliğinde.. libertines dinleyemeyenler için ideal.. çok güzel hatta.
  • iliskinin cikmazina varip konu uzerinde dusunmesi ve durumu bi sekilde cozmesi gerektiginin farkina vardiktan hemen sonra yazmis bu sarkiyi bariz ama var ya hiccc hali yok bu adamin o tip seylere su an ya.. yani bu catalli kisik ses, agir aksak melodi, uyumak istiyor, ayaklarini suruye suruye oflaya puflaya "duymuyorum muzik sesi ya" falan.. uzmek de istemiyor yani iyi niyetli aslinda ama yok olacak gibi degil, yorgunluktan ve isteksizlikten oluyor adeta.. o kadar baymis ki uzulmeye falan bile gucu yok zavallinin ya.. hehe.. sevdim aslinda ben bu cocugu..
  • 'bütün o barları, kullandığımız uyuşturucuları, çıkardığımız kavgaları unutmayacağım; artık müzik sesi de duymak istemiyorum ben' tadında the libertines'e veda niteliğindeki enfes parça. can't stand me now gibi barat-doherty ikilisinin ilişkisi hakkındadır yine ve bu yüzden de bu kadar güzel ve özeldir.

    akustik versiyonu için;
    http://www.youtube.com/watch?v=ssvrp8cbqls
  • artık heyecanını kaybetmiş tarafın, hala aşık olan tarafa üzülerek artık seni istemiyorumudur bu şarkı.

    melodisi ise salıncakta sallanmak gibidir.
  • karşılaşmamız sanırım oldukça geç oldu ancak an itibariyle en beğendiğim şarkılar listesine üst sıralardan giriş yapmış olan mükemmel şarkı. akustik versiyonunu sabaha kadar bıkmadan usanmadan dinleyebilirim, o derece güzel.
  • melodisinin neşeli ve huzur verici etkisine aldanmamak gerek. arkasında akan sözler bir o kadar yoğun ve ağır.
  • müzik dünyasının çok da bayıldığım adamlarından biri değildir, hayatı boyunca başka neler başarmış, neleri böyle anlamlı kılmıştır onu da bilmiyorum lakin pete doherty'nin bana kalırsa hayatı boyunca yaptığı, the libertines'e kattığı en iyi şeydir. kendisinin de benimle aynı fikirde olma ihtimali yüksek diye düşünüyorum.

    10 sene olmuş bu huzursuz adamlardan bu şarkıyı dinleyeli, ben hala 02:13'ten sonra gözlerimi kapatıp gizlice dans ediyorum.
  • bu şarkıdan önce the libertines benim için akılda kalıcı parçalar yapan gereğinden fazla popüler bir gençlik grubuyken, bu şarkının güzelliğini fark etmemle diğer şarkılarını da daha derin bir gözle bakmaya itmiş ve benim için daha saygı ve takdir kazanan bir grup haline gelmiştir.
hesabın var mı? giriş yap