nuestro tiempo

• meksikalı ünlü yönetmen carlos reygadas' ın 2018 yılı yapımı filmi. film, şair kocasıyla beraber güreş için boğa yetiştiren kadının hikayesi.
  https://www.imdb.com/title/tt5265964/
• yönetmenlik koltuğunda carlos reygadas'nın yer aldığı 2018 yapımı film.
  
  film, dünya prömiyerini geçtiğimiz sene gerçekleştirilen 75. venedik film festivali'nde yapmıştır.
  
  filmin ülkemizdeki ilk gösterimi ise 13-22 eylül 2019 tarihleri arasında gerçekleştirilecek olan if istanbul 2019'da olacak.
  
  meksika kırsalında boğa yetiştiriciliği ile uğraşan bir aile yaşamaktadır. esther çiftlik işlerini yürütürken, dünyaca ünlü bir şair olan eşi juan boğaları seçer ve yetiştirir. esther bir at terbiyecisine aşık olunca, juan kendi hakkındaki beklentilerine ulaşamadığını hissetmeye başlar.
  
  edit: filmi birkaç saat önce festival kapsamında izleme şansı buldum. böylesine uzun süreli film çekmek çok fazla yönetmenin harcı değildir ve bu filmin yönetmeni de maalesef bu iş için ehlinin olmadığını açıkça gösteriyor. neredeyse yarı süresinde anlatacağı bir hikayeyi gereksiz bir şekilde uzatarak ve hikayeyi darmadağın yaparak oldukça sıkıcı bir ortaya koyan yönetmen seyirciye "film bitse de gitsek" hissini sonuna dek yaşatıyor. ilk yarısında etkileyici görüntülerle bezeli bir boğa yetiştirme çiftliğinde ilgi çekici bir şekilde başlayan hikaye, ikinci yarısı itibariyle vıcık vıcık bir aşk hikayesine dönüşüyor. yorum dahi yapılamayacak derecede karmaşıklaşan olay örgüsü ile arkaya bakmadan kaçılacak türden bir film.
  
  filme puanım: 4
• bizim çağımız. our time.
  
  doğmamış zamana don biçen deneyim puanlayıcıları çağına balçıktan portre.
  
  muhteşem carlos reygadas'ın yağmur gibi yağdığı, oynadığı ve yönettiği hora saati.
  
  natalia lópez ile carlos reygadas'ın, yani ester ile juan'ın kıvrak figürlerinde simone de beauvoir ile jean paul sartre'ın ayakkabılarını giydikleri fevkalâde dans.
  
  tatlı ve zengin akustiğinde, nobran ev sahipliğinde ve dahi şelalelerle dolu yatağında gürül gürül akan ispanyolca nehri.
  
  kendimize, telefonumuza, şiirimize, homeopatimize, namaste'mize, bulaşıklarımıza, masalsı üç çocuk cadı kazanımıza, karanlığımıza, daha karanlığımıza, zifiri karanlığımıza, matador okültü karikatürümüze, amerikan seviciliğimize, hülasa mümkün çelişkilerimizin idealize formuna, yani makul kabul edilemezliğimizin sona yürüşüne daha ne kadar katlanabiliriz, diye sorduran tam eser.
  
  bir şimşek gibi büyüyen boğanın kesilen boğazından çıkan kesintisiz gökgürültüsü hırıltısı.
  
  sahi aslında, bitsin de gidelim, diye bakılan bu film mi?
  
  insaf, tam olan nasıl sayılır? onun makul süresi nedir?
• carlos reygadas’ın son filmi. yer yer bana nuri bilge ceylan’ın kış uykusu’nu hatırlattı. venedik film festivali’nde yarışmıştı zamanında. baya baya hakkı yenilmiş filmin.
  
  bu arada carlos reygadas’ın oyunculuğu da pek güzelmiş.
• nuri bilge ceylan filminin kış uykusunu andıran, ama daha radikal bir yaklaşım ile konuyu elle alan filmdir. filmde vurucu nokta ise bu bakışları hatırlıyorum demesiydi, yıllar önce evlendiği zaman karısının ona baktığı bakışı özleyen bir şairin kibirli davranışları. bana göre en güzel dokunuşu ise karısını bu kadar seven birinin kibirimden vazgeçmemesi, kibir bir çok duygudan daha üstün olduğunu çok güzel anlatıyor.