ruhlar evi

• (bkz: isabel allende)
• (bkz: the house of spirits)
• (bkz: la casa de los espiritus)
• çocukluğumun ilk dönemlerinden beri annemle gittiğim eti sanat merkezine, 95 senesinde son gidişimde izlediğim film.. daha sonra eti sanat bitti, filmin kitabı olduğunu öğrendim, kitabınsa bir üçlemenin ilki... diğerleri; kaderin kızı ve sararmış bir fotoğraf..
• hani bazı kitaplar var, su gibi akar ama kalitesizliğinden değil dogru kurgusundan, büyüsünden yapar bunu.
  
  ısabel allende karmaşık aforizmalarla suratınıza hiç tokat atmıyor ama bir bahar günü ılık bir duş almış gibi hissediyorsunuz. hafif buğulu, limon çiçeklerinin tadı kalıyor ağzınızda.
  
  güney amerika romanlarında sıkça rastlanan karakter isimleri karmaşasının olması en büyük korkumdu okumadan önce. o tarafta da okunması rahat bir kitaptı. kuşaklar boyu süren ama neredeyse yeryüzündeki her karakter prototipinden birer tane içeren tılsımlı bir kitap.
  
  dönemin, coğrafyanın ve kültürün de bir çok öğesini hissediyorsunuz okurken.
  
  yazarı , şili'nin solcu politikacılarından savador allende'nin kızı