hesabın var mı? giriş yap

  • arkadaşlar durun benim de bir anım var.

    kaç senesiydi hatırlamıyorum. abim liseye gidiyor ben de 5. sınıf falanım herhalde. tavuk dönerin ilk çıktığı yıllar ve 1,5 lira veya 2 liradan satılıyor, bilmiyorum. o zamanlar için taşaklı bir yiyecek tavuk döner. abim liseye gidiyor ya, adam benim gözümde dünyaya açılmış. anlatıyor işte, tavuk döner diye bir şey var çok güzel bazen yiyoruz diyor, okuldan çıkınca counter strike oynamaya gidiyoruz diyor. oha hayata bak. iki öte mahalleye gitsem evimden çok uzaklaştım diye heyecandan çişimin geldiği yıllar. bir gün abim diyor, sana alıp getireyim tavuk döner. oo nasıl mutlu oluyorum. sözünü verdiği gibi tutuyor abim. eve geliyor, elinde poşet. içinde bir şeyler var! yoksa tavuk döner mi!!! lanet olsun ki abimin eve geldiği sırada misafirler var, annem kısır yapmış börek yapmış her bi' bok var ama benim aklım tavuk dönerde. hemen abimin elinden poşeti alıp yatak odasına koşuyorum ve onu orada yiyorum. o tavuk dönerin tadını hiçbir zaman unutamam. tavuklar poşetin içine düşüyor, onları elimle ağzıma atıyorum. tavuk dönerin tavuk döner olduğu yıllar işte. benim için hikayesi var şerefsizler.

  • şu başlığa iki entryde bir "yarmayandır" yazılsa yeri yemin ediyorum.
    gıybet' miş grubun ismi, ahhahahahahah ne kadar orijinal ya. kız nereden buluyorsunuz böyle esprileri, hayret.

  • aslında benzer acı tecrübelerden geçmek o insanla o noktada ayni zeminde empati kurabilmenize ve o insana nereden vurmamaniz gerektiğini anlatır. bana göre bu bir işaret değil daha çok kurulan bağ ile ilintilidir.

    sevmediginiz insanlarla da bunu yapabilir ve anlaşabilirsiniz ama bir bağınız yoktur. önemli olan iletişim kanalınız, duygularınızı dile getiriyor olabilmeniz.

    yaşanılan süreç zaman zaman ikili ilişkilerde yorucu bile olsa aranizdaki bağ; diğer insanlardan ve düşüncelerden etkilenmeden iletişim kurararak ilerler. ancak ne yazik ki düşünce yapiniz size ait değilse bu bağı kurmak tamamen zaman kaybı olur.

    çünkü insanoğlu aciya genelde sempati duyar ama tam anlamiyla empati kuramaz. empati kurabilmek için anlamak ve anlaşılabilmek için benzer duyguların tecrübe edilmesi gerekir ama bu bir şart değildir.

    eğer insan kendi içinde çatışmalar yaşayan biriyse bu insanın bırakın kendini diğer insanlarla bile anlaşması mümkün değil. temelde ki eksik yine ne acıdır ki bütün imaji ve karakteri yerle bir eder.

    zamanın içinde güzel akışlar olur bazen zorlayıcı önemli olan bu akış içinde karşindaki insana kurduğun bağda bencilce ego tatminleri için kendini rezil etmek yerine dürüst ve sadık kalabilmekte.

    ve bu akışta benimle olmuş bu güzel insana en başta sevgim, derin bir saygım ve vefam var. iyi ki var.

  • ben bugünlerde bunun kat kat üstüne çıkılmış bir dangalaklık gördüm. arkdaşlarımdan biri kendi çocuğu ve bir sürü başka çocuğun olduğu bir fotoğraf paylaştı. sadece kendi çocuğunun yüzünü emoji ile kapatmış. yani senin düşüncene göre sadece senin çocuğuna nazar değmesin öbürleri ölsün gebersin. yaptın bi aptallık hepsini kapat. fotoğraf on emoji ile iyice bok gibi olsun.

  • evinize geldik bulamadık lütfen dayağınızı şubemizde yiyiniz mesajı almamız yakındır.
    geçmiş olsun.

  • "bu dizilerde valiz hazırlarken neden don ve çorap koymuyorlar? halbuki ne kadar önemli don ve çorap.."

    tabi lan?

  • gerçekten çok merak ediyorum. abi ne yazıyorlar lan o kağıda? kendi takımının rakibi belli olduğunda o önündeki kağıda hep bir şeyler yazarlar. nedir o allah aşkına?

    örneğin bugün galatasaray chelsea ile eşleşti. lütfi arıboğan direkt kalemi eline aldı, önündeki kağıda bir şeyler yazdı. yine "bir schalke değil fakat chelsea de iyi" gülümsemesi yaptı. ne yazdı şimdi oraya "chelsea" mi? yani yazmasa unutacak mı adam? "yahu şuraya bi chelsea yazayım da maçlar teee mart'ta unuturuz falan aklımızda kalsın" mı amaç?

    ne kadar gereksiz, formaliteden bir hareket gerçekten. belki çok çok eskiden imkanlar şimdi kadar olmadığı için insanlar yazıyordur fakat şimdi gerçekten çok gereksiz. bu saçma olayın bir an önce bitmesi gerekiyor.

  • hey gidi hey.

    liseliler bilmez.

    bu eylemin sonucunda, müzik çaların oyunun müziklerini tıkır tıkır çalması olasılığı %90 gibi bir şeydi.

  • bu ibneler f. gülen'i yalama olimpiyatları düzenlerken, çölaşan eski hürriyet gazetesi döneminde dahi "cemaat devlet içinde kadrolasiyor" diye kendini parcalıyordu..

    sizden ve maşalarınızdan bir gün hesap soracaklar, o günleri görmek dileğiyle.