6 entry daha
  • klibi zincirlikuyu-mecidiyeköy hattında, yani hayatımın neredeyse üçte birini, çok yalnız, annemden uzakta geçirdiğim mekanlarda geçtiği için belki; ya da çok içten söylendiği için belki her seferinde sesimin titremesine, gözlerimin dolmasına engel olamadığım şarkı. gökhan tepe diye bir popçunun, üstelik bir zamanlar "pantolonunu sevdim çıkar onu bebeğim" gibi bir şarkı söylemesine aldırmayacak kadar bu şarkının çok iyi bir şarkı olduğunu savunuyorum. nasıldı, hatırlayalım..

    hatıralardan bir yol çizdim kendime
    hatırladım gelip geçenleri
    gülüyorum şimdi halime
    hatıralardan bir yol çizdim kendime
    unutmadım yıkıp geçenleri
    karaladım kirli deftere
    yalan kimse sen değil
    ölümlü aşkları ezberledim
    hiçbiri senin kadar can değil

    annem annem
    çok yalnızım sana gel diyemem
    yalanlardan yoruldum ahh
    sonumu bilemem...

    hatıralardan bir uçurtma göklerde
    peşinde ağlayan çocukluğum
    koşuyorum senli günlere
    yalan kimse sen değil
    ölümlü aşkları ezberledim
    hiç biri senin kadar can değil

    annem annem
    çok yalnızım sana gel diyemem
    yalanlardan yoruldum ahh
    sonumu bilemem...
5 entry daha
hesabın var mı? giriş yap