bekleyen

• bir ümit yaşar oğuzcan şiiri.
  
  hangi yalnızlıktır iten seni bu sığ sulara
  hangi şekilsiz gerçek bağlayan ellerini
  kattığın bir acı gülüştür düştüğün korkulara
  kim baksa gözlerine görür beklediğini
  
  saçında bir tel vardır, o çağırır hüznü
  ellerindir yorulmuş, anlaşılmamış, nemli, soğuk
  bir rengi vardır dudaklarının saklayan gülüşünü
  ne zaman baksam gözlerine ağlar bir çocuk
  
  ne kadar gülsen ortada kırıklığın öyle gerçek
  sen bir sarılarda, bir yeşillerde, bir morlarda
  sanki bir kederdir ömrün hiç bitmeyecek
  
  kimbilir seni bekleyen kim şimdi o yollarda
  bilmediğim, görmediğin kim çıkacak o romanlardan
  bir masal kahramanı mı? ki kalmış eski zamanlardan