mutluluk

• sigmund freud çok güzel tanımlamış:
  
  "insan bir şeyden haz alabilmek için o şeyin yokluğunu, ızdırabını tatmaya muhtaç; açlık gibi, soğuk gibi, yalnızlık gibi. ama istenen bir kere ele geçti mi verdiği haz sönüp gidiyor. yani geçici şekilde tatmin olmak mümkün ama mutlu bir halde sürekli kalmak imkansız. mutlu olmak insan tabiatına aykırı mı yoksa?"
  
  "mutluluk dediğimiz şey, yoğun bir şekilde bastırılmış ve engellenmiş olan ihtiyaçların kısa süreliğine tatmin edilmesinden başka bir şey değildir."
  
  yazar görüşü:
  günümüzün hızlı yaşamında bizi mutlu etmesi gereken her eylemi sıradan hale getirdiğimiz için depresyon rahatsızlıkları artma eğilimi gösteriyor. mesela artık her istediğimizde istediğimiz müziği açabiliyor, istediğimiz kadar dinleyebiliyor, ileri geri sarabiliyoruz. oysa çok değil 15 yıl önce istediğin müziği dinlemek için yarım saat uğraşman gerekiyordu. 25 yıl önce kasetini almadan dinlemen çok zordu. 35 yıl önce radyoda denk gelmen çok daha zordu. oysa şu an her şey çok kolay.
  
  tavsiye: konfor alanlarınızdan olabildiğince kaçın, isteklerinizin esiri olmayın.
  
  zira her istediğine ulaşan bir beyin için her şey yavaş yavaş anlamını yitiriyor, bu da psikolojik problemleri beraberinde getiriyor.