can sungur

• can sungur yayınlarını geçen sene keşfettim, bizzat oyun sektöründe bulunmuş ve oyun kültürüne ilgi duyan biri olarak yayınlarını, videolarını severek izledim. özellikle bg3 ve d&d hakkında çok şey öğrendim. hatta stable diffusion serileri gibi öğretici bir çok serisi de mevcut. bunların hepsi bir yana daha çok bilgisayar başında çalışırken veya oyun oynarken arka planda yayınlarını dinlerdim. konuşma tarzı olsun uslubu olsun rahatlatıcı gelir. özellikle depresif bir dönemden geçtiğim için yayınlarını dinleyince veya izleyince kendimi iyi hissederdim.
  
  benim izleme nedenimin daha çok rahatlatıcı bulduğum için olduğunu söylemiştim. videolarını izledikçe mi daha derine düştüm yoksa hep mi böyleydi bilmiyorum ama bir süre sonra devamlı bir şeylerden nefret etmeye başladı. şeyma özgür ile oyun konuşuyorlar ve her oyunu taşlarlar, oynayanı ayrı taşlarlar. tancanla film konuşurlar, her film kötüdür her dizi lanetdir. hatta bir yayınında adam durdu gofrik'e sövdü. yani bu dünyada hiç mi güzel şeyler olmuyor. biz de isteriz belçika çikolataları yiyelim, iskoç viskileri içelim fakat sıradan insanlarız.
  
  tabi ki her fikre saygım sonsuz burada mevzu bu değil. kişilerin fikirleri de beni bağlamaz fakat ben bir süre sonra hayattan ve yaşadığı herşeyden nefret eden birini dinlediğimi farkettim. ben kendim zaten depresifim. bir de hayatıma bu kadar olumsuzluk fazla geldi. bu yüzden bir süre sonra malesef yayınlarını izlemeyi bıraktım.