david gilmour

• üstadın muhteşem attığı comfortably numb sololarını izliyorken şurada bir tane john petrucci yorumuna denk geldim.
  
  başında gayet güzel gidiyorken john petrucci sonlara doğru abartarak gereksiz bir sürat sergileme işine giriyor. john kardeşim, senin hızının ve tekniğinin çok iyi olduğunu zaten biliyoruz, saygımız sonsuz... ama comfortably numb'ın solosu gücünü hızından değil duygu yoğunluğu ve ezgisinden alır. bu basit gerçeğin farkına varamadan o soloyu öyle haldır huldur atarsan gözümde bir anda çok hızlı çalabildiğini ispatlayabilmek için saçmalayan yeni yetme gitariste dönüşürsün... ki dönüştün de neredeyse yani...
  
  her neyse, bahsettiğim videonun altında bir yorum var ki david gilmour hakkında, ben aslında onu paylaşmak için şey etmiştim. petrucci'yi bayağı bir bozarak da olsa david gilmour hakkında düşündüklerimi bire bir yansıtan bir yorum:
  
  "petrucci needs 8 million notes to say what gilmour can say with just one."
  
  (gilmour'ın tek bir nota ile söylediğini anlatabilmek için petrucci'nin 8 milyon taneye ihtiyacı var)
  
  özet geç diyenler için: pink floyd soloları david gilmour'ın attığı gibi atılır, yorumlama gerektirmez, bunun ötesi şirk koşmaktır.
  
  büdüt: video uçmuş, ayamik sağolsun tazesini bulup link vermiş. güncellendi.