kasım yağmurları

• kimi sonbahar ekimde yağmaya başlayan yağmurlardır; sabırsız ve huzursuz...
  
  "mevsimin hangisi olduğu önemsizdi aslında... bir yazın tam ortasında değilde şubatın soğuğunda da olsaydı seni ilk görüşüm, yine kalbim tutuşacaktı, biliyorum. bilmediğim, ya da o zaman önemsemediğim diyelim birden çıkıverip her yanı saran yangınların içten içe ilerleyen, sinsice kül edenlerden daha çabuk söndüğüydü. farkettiğimde, arada bir etrafı saran dumandan fırsatını bulup normal gözlerle bakabildiğimde artık sönmesine tahammülüm olmadığını düşündüm ilk; korktum. bizim yangınımızı ben kundakladım...
  
  ne yaparsan yap aniden parladığı gibi, yağmaya başlayan okkalı bir yağmurla sönebiliyor böylesi alevler. bitmese de tükenişe yüz tutuyor. yaz yağmurlarına kulak asmadım pek ama ahh kışın habercisi olan var ya, o mahvetti beni... küçücük bir söz, fişi çekti...
  sen artık eski sen değilsin, uzaksın bu çekinen sakınan sensin... uzaksın... evet buydu işte, ilk gördüğümde bende zaten hep varolmuşluğunu düşünürken seni bunca tanımışlığımdaki uzaklığındı yağan yağmur. damlalar hızlandı, üstüm başım en çok da kalbim perişan...
  
  düşündüm ki kendindin vazgeçemediğin, oysa ben; ben ne haldeyim görmüyorsun. seni bunca severken ellerimden kayıp giden huzuru bilmiyorsun. öylesine bencilleşmişsin ki uzun yalnızlığında, tepkisizlikleri problemsizlik sanıyorsun. madem ki yağmuru yağdırıyorsun, bir şimşek de ben çaktım. ufacık bir gökgürültüsü duyuldu. istedim ki farkına var, böyle giderse biryerlerde bir fırtına kopar. en olmayacak zamanda düşen bir yıldırım bütün o güzelim şehri yıkar...
  
  yetmedi... bir küçücük şimşek huzurumu getiremedi. sabırsızdım, bir tane daha çaktım... birden aydınlandı ortalık, belki gizli kalmış gölgeler kıpırdandı arada yanılttı, bilmiyorum, bilemem de... çarklar hala bir parça yabancı bana... yine de o saniyelerle ölçülen aydınlıkta koca bir savaş gördüm, sen ve sen... öylesine bir mücadeleydi ki verdiğin, gözünün önündeki diğer kavgayı göremedin; benimle ben... kendime yenilmek pahasına elimdeki silahları bıraktım, savaşına katıldım. ikinizi de kurtarmaya çalıştım, yangınımıza bir odun daha attım..."