düet

• bir evrim nisan şiiri;
  
  herkesten başka bir ben oluyorum öylece
  yüzünde göremediğim o kıyıyla
  
  dalgalar
  
  öğrendim kendimle aramdaki kilometreleri
  bir çocuğum senin birinci tekil şahısında
  
  hâlâ
  
  işte geziyorum içinde kör rüzgârlarınla
  uzak ki böyle bir mumdan damladı
  
  ayak izlerim
  
  hangi oyunu oynasak başka kapı açılıyor
  çünkü mızıkçı bir kaçak oluyor ellerinde
  
  elektrik
  
  o gündü ellerinden çıkan o imzalı itiraf
  sabah kendini güneş hissettiğin o gün
  
  ikimiz