rolling stone

• daha once de deginildigi gibi anlamsiz bir led zeppelin nefretine sahipir bu dergi. 1000. sayisinin kapaginda robert plant where's wallytadinda, bulabilene ask olsun kivaminda bir yere yerlestirilmistir.
  turkiye versiyonun 3. sayisindaki "olmeden once izlemeniz gereken 50 konser" dosyasinda pink floyd ve roger watersa ayri ayri yer vermelerine ragmen listede ne led zeppelin, ne de page-plant ikilisi yoktur.
  yukarida deginilen 1967'den beri yapilmis en iyi 40 sarki listesinde zeppelin'in yine esamesi okunmamaktadir.
  daha eskilere gidersek, yamulmuyorsam, ciktiginda led zeppelin iii albumunu yerden yere vurmuslardir. led zeppelin ise buna tepki olarak 4. albumlerini tamamen isimsiz yayinlamislardir. ne albumun adi, ne de led zeppelin'in ismi vardir.
  
  30 kusur yildir buyuk bir denyolugu muthis bir istikrarla devam ettirmektedirler yani. en saygin muzik dergisi diye hava atacaksin ama tarihin en buyuk gruplarindan birini nesilden nesile aktarma sorumlulugunu ustlenmeyeceksin. yuru be.