55445 entry daha
  • kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin.
    su olsan kimse içmez,
    yol olsan kimse geçmez,
    elin adamı ne anlar senden?
    çıkarsın bir dağ başına,
    bir ağaç bulursun tellersin, pullarsin
    gelin eylersin.
    bir de bulutları görürsün.
    bir de bulutları görürsün.
    bir de bulutları görürsün.
    köpürmüs gelen bulutları.
    başka ne gelir elden?
    çın çın ötüyor yüreğimim kökünde
    şu dünyanın ıssızlıgı.
    tanrı kimsenin başına vermesin
    böyle bir yalnızlıgı!
    yaşar kemal( yalnızlık)
  • seni bulmaktan önce aramak isterim
    seni sevmekten önce anlamak isterim
    seni bir yaşam boyu bitirmek değil de
    sana hep hep yeniden başlamak isterim(özdemir asaf)
  • https://youtube.com/…i8fvnp3faw?si=47vbjceylkyzkl4z

    “nasıl bir his biliyor musun? oda geniş ama sığamıyorsun, bak kapı orada ama çıkamıyorsun, pencere açık ama nefes alamıyorsun, bir şeyler düğüm düğüm dizilmiş boğazına, ama ne yutabiliyorsun ne atabiliyorsun. sorarsan eğer 'hayat nasıl' diye, 'tatsız tuzsuz ekmek gibi' dersem, anlar mısın?”

    cemal süreyya
  • seni, anlatabilmek seni.
    iyi çocuklara, kahramanlara.
    seni anlatabilmek seni,
    namussuza, halden bilmeze,
    kahpe yalana.

    ard- arda kaç zemheri,
    kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
    dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
    bir ben uyumadım,
    kaç leylim bahar,
    hasretinden prangalar eskittim.
    saçlarına kan gülleri takayım,
    bir o yana
    bir bu yana...

    seni bağırabilsem seni,
    dipsiz kuyulara,
    akan yıldıza,
    bir kibrit çöpüne varana,
    okyanusun en ıssız dalgasına
    düşmüş bir kibrit çöpüne.

    yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
    yitirmiş öpücükleri,
    payı yok, apansız inen akşamlardan,
    bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
    seni anlatabilsem seni...
    yokluğun, cehennemin öbür adıdır
    üşüyorum, kapama gözlerini...

    ahmed arif
  • nasıl da kayıtsız gülüyorsun hayata,
    öldüğünden haberi yok fotoğrafların.
    murathan mungan
  • ne zaman elime bir kalem alsam
    geçmişi seninle yeniden yaşıyoruz.

    ne zaman elime bir kitap alsam
    hep seni okuyorum inanır mısın
    istiyorum seni anlatmalı bütün romanlar
    sevilen kadın hep sen olmalısın.
  • senin gönlün daima meşhur ve musahhardır, mâzursun..
    sen, gamın ne olduğunu aslâ bilmedin, mâzursun..
    ben, sensiz bin gece kan yuttum; sen, bir gece sensiz kalmadın, mâzursun..

    ahmed gazzalî
  • içkiye benzer bir şey var bu havalarda
    kötü ediyor insanı, kötü...
    hele bir hasretlik oldu mu serde;
    sevdiğin başka yerde,
    sen başka yerde.
    dertli ediyor insanı, dertli.

    içkiye benzer bir şey var bu havalarda,
    sarhoş ediyor insanı, sarhoş…
  • yürüyorum, hep aynı karanlıkta ufuksuz
    sükunetin himayesinde, çaresiz ve yolsuz
    gece ne vakit koynuna alsa beni, düşüyorum
    atlası dağılmış gönül dünyamla, üşüyorum
    öksüz parkların bankı nem tutmuş ayazdan
    in cin herkes uykuda, kaldık ben ve yaradan
    inliyor solum, hatıraların tuz bastığı yaradan
    eyvah, eyvah! kimsesizlerin kimsesi neredesin
    hani boşluğu devirip evreni kül eden tek nefesin
    görünmez miyim, öyleyse söyle görünür nerededir
    iliklerimi dağlayan acının betimi hangi sözdedir
  • “ibrahim, kırılmak puttan eskidir, bilmiyorsun.
    bilmiyorsun yakmayınca ateş seni
    burada yangınlar ne turuncu ne zebercet ne ahu figân
    gök yarıklarından yağmur taşıyor gözlerime
    boşluk ve devletle hüzün yetiştiriyorum
    ayağımı bir suya takılı halde gülenler beni
    bilmiyor oysa
    şurama dayanıyorum ibrahim, bütün kemiğimle bıçağa

    bir uzağın sırtı gibiyim yakışmıyorum dünyanın hiçbir penceresine.
    ben değilim nergislerle beklenen.
    değilim morsüsen, çatkapı bir otobüs sevinci.
    beni bıçağına ısmarla ibrahim, elinden hiçbir şeyin gelmediğiyim.
    yolda belki allah bulurum, yolda belki cehennem
    beni üzülmüş bir çocuğun kalbine ısmarla ibrahim
    baltanın suçu yok,
    sevmek puttan eskidir, bilmiyorsun.

    şu belimin kırılmışlığını öldür,
    hem gül hem gürz taşıyorum içimde, bilmiyorsun.
    dargınım sabahlarına dünyanın, sokaklarına kızgınım, ağaçlarına küs.
    yaşamak da bazen intihardır ibrahim, yaşamak da küfür..
    uyanmakla edilen hata iyi şeylerden bahsetmekle devam ediyor
    yemyeşil kör oluyorum, yemyeşil kör ediyor burada devlet
    beni güzelt, beni horgör, beni parçala
    suyla söndürülmüyor yangın.”
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap