huzurlu bir ailede büyüyen insan

• bana kalırsa dünyanın en şanslı insanıdır...
• hayata çoook önde başlayandır. sen otuz üçünde karakter oturtmaya, kendinde bir şeyleri düzelltmeye, içinde 1001 türlü savaş verirken o on sekizinde ayakları yere basan, sosyal, dinamik, özgüvenli, ne istediğini bilendir.
• benim. her şey çok güzeldi. anaokulu, ilkokul, ortaokul, lise, üniversite, iş hayatı. hiç teklemedim, babamın 1-2 kere iş hayatında yaşadığı inişler dışında. o kadar huzurlu ve mutlu büyüdüm ki, aksiyon, entrika, dalavere, dedikodu hiç bilmedim. taaa ki evlenene kadar...
• türkiye'ye fazladır o insan, aile de keza. ben evde bağırış çağırış tartışmayla büyüye büyüye sinirli, ruh hastası, deli bir herif oldum lan.
• huzurlu bir aile ne demek? nasıl mutlu olunuyor? çocuk gözüyle ne hissettiriyor? biri anlatsa da okusak keşke. ben bu konuda çok şanssızım.
• iletişime açık olurlar. açık, net ve samimi duyguları olur. huzur duygusunun dayanılmaz hafifliği ile her daim / mümkün olduğunca veya.. çözüm odaklı olurlar. kavgaya yabancıdırlar. aile bireylerinin birbirlerine duydukları güven ve sevgi sayesinde ilişkilerinde bunu ararlar. her türlü ilişkilerinde. arkadaşlık, dostluk, sevgili vb..
• malesef kötü yan etkileri mevcut. tamamen kavgasız bir ailede büyüyünce, eşinizle sevgilinizle yaşadığınız en ufak tartışma bile büyük bir sorunmuş gibi geliyor, daha kırılgan oluyorsunuz. bu size normal gelmediği için o kişiden/kişilerden uzaklaşıyorsunuz.
• türkiye şartlarında zor bir durum.babanın ekonomiyle cebelleştiği cumartesi dahil çalışıp ezildiği ortamda zorun zoru. iş yine anneye kalıyor, oda kayınvalide haset komşu , iş arkadaşı derken huzuru aramak imkansızlaşıyor
• kimsenin huzurunu kacirmak istemez (bkz: kendimden biliyorum)
• bence bu dünyada en en ve en şanslı insandır bundan daha büyük bir şans olamaz .