ingilizce

• türkiye'deki ingilizce öğretmenlerinin %99,999'unun harf okunuşlarını gözardı edip öğretmeye kalktığı, bu yüzden de tam öğrenilemeyen dil.
  kökeni bile yanlış öğretildiği için devamı da sakata düşüyor öğrenirken.
  
  en basitinden okullarca yıllarca 'what' ı 'vat' diye okuduk.
  öğretmenler hiç uyarmadı da..
  ancak oradaki harf v değil w, yani double u, yani 2 tane u harfinin yan yana yazılışı.
  'uuat' diye okutmalılardı.
  bu yüzden filmleri, şarkıları emin olun anlayamadık, konuşurken utandık.
  
  biz week'e viğk dedik, onlar uuğik dedi.
  biz white'a vayt dedik, onlar uuayt dedi.
  r harfleri de hakeza.
  ingilizler sondaki r'yi yuttu, amerikalılar yuvarladı..
  kanımca bir dilin vocabulary ve grammer'inden çok; harflerinin okunması üzerine haftalar harcanmalı okulda.
  oysa neredeyse tüm öğretmenler alfabeye 1-2 ders ayırıp geçiyorlar.
  yanlış aga yanlış!
• çok şükür derdimi anlatacak kadar biliyorum ama asıl mesele karşıdaki derdini anlatınca başlıyor. geçenlerde ingiliz bir aşçı ile muhabbet ederken adam; toefl'dan 95 almışım gibi ingiliz ekonomisine giriş yaptı ve brexit anlatmaya koyuldu. diyemedim ki ben brexit'in ne olduğunu bilmiyorken sen ingilizce anlatıyorsun... bir yerden sonra boş boş uzaklara daldığımı fark etmiş olsa gerek ki anlıyor musun diye sordu. ben de gururumum hamur gibi yoğrulmasından hoşlanmadığım için evet deyip geçtim. o değil de karşımda türkçe bilen bir yabancı olsa tane tane konuşur, günlük sohbet ederim, tutup da mehmet şimşek'in ekonomi politikalarını anlatmaya çalışmam. biraz anlayış yahu...
  
  (bkz: a bo'o'oh'wo'a)