serf

• 9-6 çalışanların tarihi ismi.
  
  roller aynı, isimler yeni, tıp ileri, teknoloji güzel.
• (bkz: maraba)
• köle gibi alınıp satılamaz,
  sadece toprağa bağlı ve toprağın sahibine bağlı çalışan
  ve bu çalışma sayesinde kalacak yer, yiyecek yemek sahibi olmuş kişilerdir,
  kimi toprak sahipleri serflere kötü davranmıştır fakat bu kendi kendinin sonunu getiren bir davranıştır,
  kaybedecek birşeyi olmayan serf ayaklanmaya meyillidir...
• serfler,toprak sahibi olmayıp toprakta çalışan kişilerdir.maurice dobb,feodalizmin serflikle özdeş olduğunu ileri sürmüş ve bu yönüyle paul sweezy tarafından eleştirilmiştir.sweezy,dobb'un tanımının eksik olduğunu savunmuştur ve serfliğin yalnızca feodal yapılarda görülmediğinin altını çizmiştir.hatta bu tezini, friedrich engels'ın karl marx'a yazdığı son mektuplarından birindeki şu sözleriyle doğrulamaya çalışmaktadır:
  ''serflik ve toprağa bağımlılık,sadece ortaçağa özgü feodal bir biçim değil; fatihlerin,toprağı,yerli halka kendi hesaplarına işlettikleri her yerde ya da hemen hemen her yerde,buna rastlıyoruz.''
• rusya'da can olarak anılan insanlar.
  
  (bkz: ölü canlar)
• rusya'da 1861 yılında kaldırılana kadar, bu sosyal(!?) sınıf yüzünden kapitalizm ve sanayi devrimlerinin nimetlerinden geri kaldıkları iddia edilmekte. ilginç böyle şeyler.
• ortaçağ avrupasında yaygın kölelik biçimi
• bu şey yaw ezilen halk felan
• kendisinin ve üç oğlunun özgürlüğünü satın almadan önce çehov'un dedesi de serfti.
• ölümcül bir yokluk ve sefaletin babadan oğula geçen köleleriydiler. bazı durumlarda cinnet getiren bir serf derebeyi ya da kahyasını öldürüyor, yerine çok daha acımasızları bir merminin sürgüdeki yerini alma hızına yakın bir şekilde dolduruyordu.
  
  derebeyleri çocuklarını bir mülk gibi satabiliyor, öylesine hediye bile edebiliyordu. açlığın ve kıyasıya zulmün altında asırlarca beklediler! her yeni taç takan çar için umutlansalar da, gulak beylerinden haraç toplar gibi serf toplayan petro gibi çılgın çarlar, tarlada hasadı bekleyen başaklar gibi ölümlerini yükselen binalara kolaylıkla değişebiliyordu.
  
  toplumsal cinnetin tavan yaptığı, yükselen derebeyi ölümleri ve ölü canların artık yeter çığlıklarına çar ııı. aleksandr sessiz kalmamış, en sonunda ve nihayet serflik sistemini kaldırmıştı! hatta serflere küçük de olsa araziler vereceğini taahhüt etmiş, rusya'da o güne kadar pek az görülen büyük bir sevincin mimarı olmuştu.
  
  büyük aldanış.
  
  bir kaç yıl sonra çar ıı. nikolay tahtı devralmış, aşırı dindarlığı ile bilinen çar, rus toplumunun sevgisini kazanmıştı. fakat bir sorun vardı, serfler kendilerine verilen verimsiz arazileri ekip biçme çabasını kaybediyor, çorak arazilerinde '' bu halimizi sevgili nikolay görse kim bilir ne kadar üzülür!'' düşüncesiyle açlıktan ölüyorlardı. evet, ııı. aleksandr hepsini ama hepsini fena şekilde kandırmış, eskisinden daha kötü bir yokluğu onlara reva görmüştü. artık dere beyleri de seçici davranıyor bir kavrayışta iki çuval tahılı taşıyamayan serf işçisi istemiyordu.
  
  ve en sonunda ellerinde kalan son kartı oynayan milyonlar büyük şehirlere doluşmaya başlamış, 1902 yılında saint petersburg'da kanlı bir pazar günü içler acısı durumlarını protesto eden binlerce işçiyi susturan hain bir bolşevik çar ıı. nikolay'ın yazlık sarayına masa ve sandalye koydurarak sarayın mahzeninden çıkarttırdığı binlerce şişe içki ile kendilerini beklediğini, sorunlarını bizzat dinleyeceğini söyleyince, maksim gorki'nin de aralarında bulunduğu binlerce kişi yazlık saraya doğru yol almış, sarayın girişini kapatan çar askerleri o kara pazar gününde işçileri yaylım ateşine tutmuştur. çar nikolay o sırada bu durumdan habersiz, günlük dua ayinindedir. maksim gorki bu durumu not defterine, çar askerlerinin barut ateşlediğini sandıklarını, ta ki yol kenarından akarak lağıma boşalan oluk oluk kanı görünceye kadar hiç bir şey anlayamadıklarını not düşecektir.