the beloved

• anathemanin eternity albumunde,sentient,angelica ve eternity part 1'den olu$an 4lu combonun ucuncu parcasi.sozler bazinda da yarmi$tir.
  
  another day unfolds, still i exist
  never felt so cold, i never knew i was turning away though i can't explain, i only love you now that your missed
  as i stand in the rain, leave me to go through this
  
  i don't think i could face another sleepless night
  if only i could trace that elusive light
  in a dreamland flight to your agonizing eyes
  a never ending flight, my silent cries
  
  still i close my eyes and my mind becomes clear
  still i dream, and there you are...
  how still you lie and how your eyes bring back the fear
  still i can't face what's going on in here...
  
  everything that i've ever felt has gone,
  at last my spirit breathes
  i see no point in going on
  so goodbye... it's time for me to leave
• anathema'nın 1996 tarihli eternity albümünde yer alan parça. başta angelica olmak üzere, albümde olan diğer parçaların yanında maalesef geri planda kalmakta ise de, bu parçanın zayıflığından değil, eternity albümünün bir başyapıt niteliğini haiz olmasından kaynaklanmaktadır.
  vincent cavanagh parçada adeta vokal dersi vermiş, sözlere, duygulara göre sesini şekillendirmesini bilmiş; kâh acısını, çaresizliğini haykırmış, kâh öfkesini kusmuştur...
  son olarak, parçayı dinlerken, alttan gitarla eşlik etmek, insanı uçurmaktadır. bu etkiyi yaratan bir başka parça için: (bkz: creeping death)
• "my silent cries " gibi vurucu bi tanıma sahip "everything that i've ever felt has gone, at last my spirit breathes" kısmındaki vokallerde "acı çeken vokal" den ziyade acı çeken insan sesini hissettiren müthiş şarkı.. son mısrası en asil haliyle bir vedayı anlatır..
• anathema'nın yazdığı en gaz riflerden birini barındıyor bu şarkı, geneli de zaten böyle "oturmaya mı geldik" formatında. gerçi yarıdan sonra duygusala bağlıyor o ayrı. eternity denen manyak albümün en underrated şarkısı olabilir.
• "still i close my eyes and my mind becomes clear"
  kismiyla insanin ruhunda derin yaralar açmaya baslayan;
  
  ve son cümle:
  "so goodbye... it's time for me to leave"
  
  ile de insan ruhunda telafisi olmayan izler birakan asmis parça..
• goodbye ın vincent tarafından gudbihaayyy olarak telafuz edildiği parça..
• ruhu yeni yeni kabuk tutanlardan uzak tutulması gereken parça.
  derler ki, üstüne bir de mesafeler (bkz: long distance relationship) girdi mi, 10 majör depresyon ölçeğinde deprem yaratır bünyede.
• how still you lie.. diye başladığı kısımda vokalin acı çeken sesinin yan etki yapabildiği şarkıdır. bu şarkı sozun bittigi noktadır. bir lanet olsundur.
• '93 civari sweet harmony adli single'lari ve bunun harika videosu ile ortalikta gozukmus, taninmis ingiliz dans muzigi grubu.
  ondan oncesi de var elbet, 80'lerin sonunda retro rock'tan dans muzigine kayan uc-bes gruptan biri olarak primal scream, the shamen ile yanyana duruyorlar. o degisim doneminden the sun rising isimli nefis bir asidik house sarkilari daha var.
• fade out olurken şahane soloya giren, ancak bize dinlettirmeyen anathema şarkısı.