christine

• al... hatırladım işte...
  
  john carpenter'in en beğenilmeyen filmlerinden biri olmasının yanında benim için eşsiz bi gelirim filmi, değişilmez bi eğlencedir. stephen king'in bi romanından uyarlanmış olması da ayrı bi özelliği.
  
  yine carpenter abinin sinir eden, kısıtlayan, daraltan müziği eşliğinde filmin ilerlemesi de son derece etkili olmasını sağlıyor diyebiliriz.
  
  filmde pek fazla kan yoktur ortalıkta lakin "christine" ismindeki psikopat -şevrole- (1958 plymouth fury) araba, marketleri basar, yayaları ezer, yollara meydan okur falan. sahibi sahiplenen, 'ulan kimse bizi şöyle sevmedi' dedirten rüya gibi bir arabadır christine başlarda ama sonra katil araba'ya dönüşürek illallah ettirir. aslında filmde christine 50'lerden kalma bir hayalet olarak 80'lerle savaşır, nostaljiyi çağırıp duran radyosundan yayılan müzikler de, captenter'in tüm film boyunca yaptığı gibi modern ve postmodern ayrımını mıhlar durur. tam kış gecesi filmidir.