lucia di lammermoor

• bir gaetano donizetti operasidir.
  
  lucia'nin halusinasyon yasadigi cilginlik veya delirme ani aryasinda (il dolce sueno), orkestradan eslik eden bir ezgi hafif urkutucudur; cam armonikasi icin yazilmistir ama genellikle flut tarafindan icra edilmektedir (armonika'yi tercih ederim). "psychedelic" tabiri bu aryayi tanimlamak icin sanirim uygundur.
  
  tenor edgardo'nun finaldeki aryasi (tu che a dio spiegasti l'ali) ile birlikte lucia'nin arturo ile evlillik sozlesmesine imza atmasindan sonra soylenen seksteti de (chi mi frena in tal momento) kendi adima ayri bir yere koyuyorum.
  
  lucia'nin kotu abisi enrico tipik bir erol tas karakteridir. ravenswood ve ashton aileleri arasinda gecen trajedik hikayede asiklar (edgardo ve lucia) arasindaki iletisimin sekteye ugramasi kritiktir. bu iletisimsizlik bazi izleyicilere gulunc ve kliselesmis gelebilir. bu turden kliseler yuzunden opera sevgimiz azalir mi? nayir.
  
  (bkz: o bell'alma innamorata)