van kedisi

• bunların göz rengine alışmak zor oluyor. bi ara bizde van kedisi vardı. henüz evde bir kedi olduğu fikri kafama yerleşmemiş olduğundan, sabahları altıma sıçırtıyordu. gözlerimi açıyorum, karşımda bir çift farklı renkte göz, sana yemin sana söz, tövbe estafurullah. hele bazen john carpenter filmlerindeki kabus içinde kabus görme sahnelerinde olduğu gibi gözlerimi açıyorum, karşımda iblis gibi bana bakıyor. 1 ay falan uykusuzluk çektim. tam alışıyordum, schrodinger'in kedisi'ni okuduğum bir dönem evden kaçtı. tırstı tabii ibne.