annem

• 83'lu biri olarak neslimdeki ruhsal sorunlu cogu kisinin etkilendigini beyan ettigi, geri kalana "zeki muren vardi, usudum ustumu ortsene anne" dedigimde de "evet olm yaa" tepkilerini aldigim bir sanat eseri. muhim olan hissetmek demisler ya, ustad da annesinin olumuyle aska gelmistir. kesinlikle enfes bir eser, enfes bir yorum. gel gor ki klibinden sozlerine ve muzigine kadar her seyiyle biz donemin miniminnaciklarini derinden etkiledigi, psikolojisini bozdugu da asikardir. kader bu olsa gerek. el emegi goz nuru sozlerini de senkronize sekilde yazdik mi tamamdir su koca hayattaki zeki muren gorevim.
  
  mazide kalan hatira gibi,
  sefkatli kollarini ac bana anne,
  geceler cok soguk, sessiz ve karanlik,
  usudum ustumu ortsene anne,
  anne, anne, annecigim...
  
  uyandim uykudan aradim seni,
  sagima soluma bakindim anne,
  geceler cok soguk, sessiz ve karanlik,
  usudum ustumu ortsene anne,
  anne, anne, annecigim...
  
  yanimda olmani ne cok isterdim,
  dizine yatip da uyurdum anne,
  dilimde dua, gozumde ruyasin,
  seni cok ozledim, hasretim (ikincide hastayim) anne,
  anne, anne, annecigim...
  
  uyandim uykudan aradim seni,
  sagima soluma bakindim anne,
  geceler cok soguk, sessiz ve karanlik,
  usudum ustumu ortsene anne,
  anne, anne, annecigim...
  
  disi boyleyse ici nasildi kim bilir, rahmetli epey uzulmus olsa gerek. neyse, paylasmisiz; hala da paylasiyoruz en azindan. ortsene annesi.