4 entry daha
  • yumusamis gitar tonlari ve biraz daha tekduzelesmis davul ritmleri ile mainstream'e yaklasmis -ki bu konuda endiselerim vardir ama brian'in biricik sesi ve placebo'nun kendine has havasi ile ozellikle giris kismi ile orjinalligi bir derece yakalamis sarkidir. denilebilir ki elektronigin kiyisindan, anca iki-uc nebze koklerine donmustur* placebo. lirikleri acisindan sanki ilk single because i want you'dan daha derin bir sarkidir bu, insanlarin sevmedigi o gicik guzelligi barindirmaktadir icinde. ama iste, bir 'sanki', bir 'belki', bir 'acaba' ile nereye kadar tanimlanabilir placebo?
92 entry daha
hesabın var mı? giriş yap